Zapora wodna Hōnen’ike

Raz na jakiś czas wypożyczam samochód i jadę na wycieczkę po okolicy. Pociągiem nie wszędzie da się dojechać, a lokalna komunikacja autobusowa jest baardzo słabo rozwinięta. U mnie na prowincji „rządzi” samochód – chyba każda rodzina posiada jeden lub dwa.

Tydzień temu wybrałam się na przejażdżkę wzdłuż morza na zachód mojej prefektury. Odwiedziłam kilka miejsc, ale dzisiaj napiszę tylko o jednym z nich: o zaporze wodnej Hōnen’ike.

Zapora Hōnen’ike położona jest w mieście Kan’onji, w górnym biegu rzeki Kunita-gawa. Jest najstarszą (i jedną z dwóch tylko) w Japonii zaporą wielołukową. Budowę rozpoczęto w marcu 1926 roku i ukończono bardzo szybko, bo już po niecałych czterech latach – w listopadzie 1929 roku (ceremonia ukończenia zapory odbyła się dopiero w marcu 1930 roku). Udało się to dzięki czynnemu wsparciu okolicznych mieszkańców, dla których zapora miała być wybawieniem od powtarzających się w tym rejonie wielkich susz, a są to tereny rolnicze. Obecnie woda ze zbiornika zaporowego nawadnia 530 ha okolicznych pól. 
W sumie przy budowie pracowało 150 tysięcy osób. Zaporę wybudowano z kamienia, a na przełomie lat 80. i 90. wzmocniono betonem. Na szczęście tego betonu zupełnie nie widać – zabetonowana została tylko część zapory od strony zbiornika zaporowego, więc na co dzień ukryta jest w wodzie.

Zapora ma długość 128 m, szerokość – 30,4 m, pięć łuków i sześć przypór. Więcej o szczegółach technicznych nie napiszę, bo po prostu się na tym nie znam :)

 

Górna część zapory. Niestety wejście było zabronione, a tak bardzo kusiło.

Napis na czerwonej tabliczce: Uwaga na mamushi!

Co to takiego to mamushi? Ano jest to wąż, jadowity, gloydius blomhoffii z podrodziny grzechotnikowatych, o długości 45-60 cm. Na szczęście nie umiera się od razu po ugryzieniu ;)

Dobrze, że nie zauważyłam tego ostrzeżenia przed wejściem na teren wokół zapory, bo bym pewnie uciekła bez wchodzenia.

Przed przeprowadzką tutaj oczywiście sprawdziłam jakie niemiłe niespodzianki – nazwijmy je przyrodnicze – mogą mnie czekać i dowiedzialam się o istnieniu mamushi. Na szczęście przez ponad rok pobytu ani razu go nie spotkałam. Co jakiś czas również na terenie mojego miasteczka odkrywam tablice przestrzegające przed tym wężem. Cóż, trzeba uważać.

Dawne oryginalne elementy zapory.

Tablica poglądowa z rysunkiem ogólnym zapory.

 cdn...