Z góry widać lepiej!

Lepiej, dokładniej, a czasami można dostrzec coś, czego z poziomu ziemi zupełnie nie widać.

Pierwsze takie miejsce to Zenigata sunae czyli piaskowy obraz w kształcie monety. Miałam go w planach już dawno, ale dopiero podczas tej wycieczki udało się do niego dojechać.

Jak podają przewodniki Zenigata sunae ma następujące wymiary: długość ze wschodu na zachód – 122 metry, z południa na północ – 90 metrów, obwód – 345 metrów. Kształt jest w rzeczywistości owalny, ale z góry wygląda na idealnie okrągły. Znajduje się na terenie parku Kotohiki w mieście Kan’onji. Nazwa parku pochodzi od niewysokiej góry Kotohiki leżącej na jego terenie. U stóp góry położone są też dwie świątynie, o których pisałam w poprzednim poście.

Dwa razy w roku, wiosną i jesienią, odbywa się „naprawianie” obrazu, bo wiadomo, że taki piaskowy obiekt ulega zniszczeniu / zanieczyszczeniu podczas deszczu czy silnego wiatru, i co jakiś czas trzeba go przywrócić do pierwotnego stanu. W tym naprawianiu bierze udział kilkaset osób (!), przede wszystkim okoliczni mieszkańcy.

Z poziomu ziemi widać jedynie wzgórki piasku pomiędzy sosnami. Trudno się domyślić cóż to takiego. Ale kiedy wjedzie się samochodem albo wejdzie pieszo na taras widokowy na górze Kotohiki i spojrzy w dół – wszystko staje się jasne.

W tle widać Morze Wewnętrzne (Seto-naikai) i ładną piaszczystą plażę Ariake-hama, która ciągnie się na długości 2 km.

Według przekazów piaskowy obraz został usypany w ciągu jednej nocy w 1633 roku. Miał być prezentem powitalnym dla zarządcy hanu Marugame, który przeprowadzał inspekcję w terenie. Ale raczej nie jest to prawda, ponieważ obraz przedstawia monetę, którą po raz pierwszy wybito dopiero trzy lata później :)

Podobno ten, kto popatrzy na tę monetę z piasku, będzie żył w zdrowiu długie lata i nie zazna biedy. Super! Będę wierzyć, że to prawda ;-)

A drugie miejsce to taras widokowy na górze Ao-no yama w moim miasteczku. Nie jest zbyt wysoka, ma zaledwie 224 m, ale widok z góry jest doskonały.

Widok z połowy drogi na szczyt.

Taras widokowy prawie na samym szczycie.

Ten wysoki budynek po prawej stronie na powyższym zdjęciu to tzw. Złota Wieża (Gold Tower). Ściany są wykonane ze szkła, więc na co dzień jest raczej błękitną wieżą, ale pod wieczór oświetlana promieniami zachodzącego słońca rzeczywiście zmienia się w złotą.

Ukończona w 1988 roku. Sam budynek ma 144 m, z piorunochronem – 158 m, a na wysokości 127 m znajduje się punkt widokowy.

I to już koniec wycieczki. 
Pozostałe dwie części można przeczytać tutaj: 22 maja i 29 maja.