No i zaczął się nowy rok

Nie tylko się zaczął, ale nawet minął już pierwszy tydzień. Mam wrażenie, że z roku na rok czas pędzi coraz szybciej...

Jak wita się Nowy Rok w Japonii? Pisałam o tym w zeszłym roku, chętnych zapraszam do poczytania klik. W tym roku nie przygotowałam potraw noworocznych, zjedliśmy tylko ozōni. Ale na pierwszą wizytę w świątyni (hatsumōde) wybraliśmy się, zwłaszcza, że pogoda dopisała i pięknie świeciło słońce.

Odwiedziłam chram shintoistyczny Tashiohachiman jinja (wym. ta-si-o-haci-man-dzindzia) znajdujący się w sąsiednim mieście Marugame. Spacerkiem to jakieś 30 minut w jedną stronę. Chram leży u podnóża góry Aonoyama. Jest nieduży, stary i trochę sławny, ponieważ wzmiankę o nim można znaleźć w jednej z japońskich opowieści wojennych pt. "Taiheiki" z XIV wieku.

Okolice chramu. W głębi widać bramy.

Tutaj już dobrze widoczna brama torii.

Przed bramą torii, po obu stronach stoją komainu, a po prawej stronie - kamienny blok z wyrytą nazwą chramu. Komainu to lwy-psy strzegące przed demonami. Zawsze w parze, jeden z otwartym pyskiem (ten z prawej strony), a drugi z zamkniętym (po lewej).

Brama od tyłu. Lepiej widoczne są komainu.

Komainu stojący z lewej strony, z zamkniętym pyskiem, i nawet z małym "komainkiem"

Kawałek dalej stoi kolejna brama, tym razem drewniana z posągami strażników umieszczonymi wewnątrz podpór bramy. Żeby je zobaczyć, trzeba zajrzeć do środka przez te wąskie deseczki.

Jeden ze strażników. Troszkę zaniedbany, niestety :(

Po przejściu przez bramę idziemy prosto ku głównemu pawilonowi, pamiętając, żeby poruszać się skrajem drogi - prawym lub lewym, bo środkiem chadzają bogowie. Po drodze mijamy niewielki pawilon, w którym należy obmyć wodą ręce i przepłukać usta, a także kilka małych świątynek.

Mijamy jeszcze dwie pary komainu i w końcu docieramy do głównego pawilonu, a właściwie do pawilonu haiden, czyli pawilonu modlitw i ceremonii. Do pawilonu głównego, zwanego honden, zwykli śmiertelnicy nie mają dostępu.

Pawilon haiden.

Taka ciekawostka: poprzeczną belkę pod zadaszeniem z przodu pawilonu modlitw wspierają na swych barkach dwaj zapaśnicy sumo. Czy ktoś zauważył?

Oto i oni:

Kolejne małe świątynie znajdujące się na terenie chramu. Ta druga to właściwie taka miniaturowa, znajduje się z tyłu pawilonu haiden.

W głębi widoczny dach pawilonu głównego honden.

A w drodze powrotnej zauważyłam taki napis (wegetarianie może niech nie czytają ;-))

"No niku, no life". Niku to po japońsku mięso. A skąd się wziął taki napis? W tym budynku znajduje się restauracja serwująca yakiniku, czyli grillowane mięso (pieczemy samodzielnie na niewielkich grillach wbudowanych w stoły) i widocznie właściciel uznał, że to będzie cool (przynajmniej kiedyś tak się mówiło :)). Ale jeśli wziąć pod uwagę bardzo wysoką jakość japońskiego mięsa, zwłaszcza wołowiny, to skłonna jestem przyznać mu rację.

Miałam też podzielić się wrażeniami z degustacji japońskich słodkości, ale zrobię to następnym razem, bo inaczej nigdy nie uda mi się opublikować pierwszego w tym roku wpisu :)

Szczęśliwego Nowego Roku!

明けましておめでとうございます